Gan
Stanley Collymore
Yr oeddem ni i gyd - heb unrhyw
ymgynghoriad ar ran y rhai a feichiogi a'n seilio ni'n fiolegol, yn llawer llai
felly unrhyw ganiatâd gennym - a anwyd yn y byd hwn sy'n annhebygol, cyn belled
ag y gwn, hyd nes y bydd y farwolaeth a'r bywyd yn ymddangos mae'n debyg y bydd
yn aros yma. Yn dda ac yn dda, os cawsom ein darparu gan y rhai sy'n ymwneud â
dechrau bywyd ffafriol a'r gefnogaeth adeiladol ddilynol, ym mhob un o'i
ffurfiau cadarnhaol, mae hynny'n angenrheidiol o angenrheidrwydd ac yn
ddealladwy o dan yr amgylchiadau yr ydym yn ein hystyried ni ac yn hanfodol am
ein gwelliant tebygol fel bodau dynol. Ond, yr un peth, nid yw'r cyfrifoldeb i
fod bob amser, yn ddi-rym ac yn gyfan gwbl i'r rhai a roddodd i ni fywyd,
oherwydd mae gennym ni hefyd ran i'w chwarae wrth ddiffinio'r hyn yr ydym yn
fuddiol i ni a sut y gallwn gyflawni'r nod a ddymunir yn effeithlon.
Ac yr ydych chi, Sarah, er eich bod yn
amlwg, wedi bod, serch hynny, yn barod, yn wych, yn bendant ac yn goleuo,
datblygodd yr agweddau hanfodol hyn o fywyd, yn eich ffordd greddfol ac
ymgysylltiol yr ydych yn ymfalchïo'n gyffrous â phobl eraill, erioed i ymledu
yn y rhai sy'n cael eu rhoi y lwc ffug, yn eich achos chi, hyd yn oed
anffurfiol, ond hefyd yn fwyaf hyfryd hefyd, wrth ddod i adnabod chi.
Cafodd y gwaith hwn ei ysbrydoli'n llwyr
gan, fe'i gwneuthurwyd ac a ysgrifennwyd ar gyfer y person a enwir yn benodol
ac a grybwyllir yn glir ynddi. Ei enw yw Sarah ac mae hi'n gyflogai mewn cadwyn
archfarchnad o'r enw Morrisons, a lle rwyf yn annhebygol yn siopa pan fyddaf yn
digwydd i fod yn y DU.
Prydeinig, ond heb unrhyw am, mae'n rhaid
imi ddweud yn onest, pan ddaw i wasanaeth cwsmeriaid yn y DU, ac o'm profiad
personol, siopau archfarchnadoedd mawr neu gwmnďau masnachol eraill, y
"gwasanaeth" - os gall un ei alw hynny - sy'n ddeniadol o ddifrif a
hynny bod mor gwrtais ag y gallaf gael neu ofalu amdano yn yr achos penodol
hwn. Cyflwr parhaol lle mae'r rheini, ar y cyfan, y mae ei swydd unigol i fod
yn gwrtais arferol iawn i'r cwsmer sy'n talu, mor rhin iawn â chael stormydd
eira yn Barbados.
Ac y peth anhygoel yw nad yw llawer ohonyn
nhw yn gofalu amdano, yn anghofio y byddai'n ymddangos iddynt fod y rhai y
maent yn eu trin yn y ffordd anghyfreithlon hon yw'r rhai ar ddiwedd y dydd
sy'n talu eu cyflogau neu gyflogau. Ond maen nhw'n mynd i ffwrdd ag ef ac yn
amlwg, gwna hyn am amrywiaeth o resymau. Ymhlith eu bod yn stupid.
Ond digon o'r gostyngiadau isel hyn.
Felly, mae'n driniaeth brin ac yn bleser annhebygol, ar adegau ac yn gwbl
annisgwyl, mae un yn dod ar draws pobl yn y swyddi hyn sydd nid yn unig â'u
swyddi yn llawn, ond maent hefyd yn gwrtais, yn ddefnyddiol ac mewn gair dynol.
A dyna lle mae'r stori hon yn dechrau.
Ni fuaswn erioed yn fy holl achlysuron
blaenorol yn y cangen benodol hon o Morrisons lle mae ymddygiad yr aelodau
staff yno ac yr oeddwn wedi delio â nhw o'r blaen yn rhagorol ar y cyfan, ac
rwy'n onest yn golygu hynny, cwrdd â Sarah o'r blaen. Ond, rwy'n siŵr y byddwch
chi'n cytuno â mi - y rhai ohonoch sydd â mater llwyd gwerthfawr ar gyfer
ymennydd - bod pobl y mae un am y tro cyntaf yn dod i law ac yn un greddf yn
gwybod eu bod yn arbennig.
Rydw i wedi teithio'n dda ac wedi cwrdd â
phob math yn fy mywyd - y da, y drwg a'r anffafriol - a dyma'r cyfan mewn
gwaith dydd i mi. Wedi dweud hynny, mae rhai pobl, sy'n union fel sefyllfa
olygfaol sy'n eich hysbrydoli'n aruthrol - ac os ydych chi erioed wedi bod i
Barbados nag y byddwch chi'n gwybod beth rydw i'n sôn amdano (gwên) - yn union
yr un peth. Ac fel bardd sydd wedi ei ddiddori'n llwyr gan bethau'n gorfforol
neu'n ysbrydoledig - boed y rhain yn animeiddiol neu'n anymwybodol - rwyf bob
amser naill ai'n syth neu ar yr achlysur cynharaf yn fuan wedi hynny yn
ymroddgar yn frwdfrydig fy meddwl a harddwch yr hyn a welais, corfforol neu seicolegol,
ar bapur ac ar ôl hynny geni cerdd newydd.
Dyna fy mhhatrwm cyffredinol pan rydw i'n
dramor ac nid oes unrhyw betrwm gennyf ar fy rhan i wneud hynny, gan fy mod yn
gwybod, pan ddaw i bobl yno, bydd fy ymdrechion a'n gweithredoedd yn cael eu
gwerthfawrogi yn yr ystyr anhygoel y gellid eu creu. Gwaetha, dyna rhywbeth yr
wyf yn bendant yn fy nghefn yn fy nghefn gwlad ym Mhrydain ac am resymau da
iawn.
I gychwyn, nid yw geiriadedd yn eiriau bod
gan y mwyafrif llethol o bobl ym Mhrydain unrhyw syniad o beth ydyw, a hyd yn
oed os oedd un i'w esbonio iddyn nhw, ni fyddent yn dal i ddeall na'u gofal.
Felly, gyda'm ymennydd erudite iawn a'm magu crefyddol yn wir yn achos fy
nghyd-Britiaid, rwyf bob amser yn rhoi'r gorau iddyn nhw yn achos eu perlau
castio cyn y moch, yn llythrennol ac yn ffigurol yn eu hachos.
Ac am resymau da hefyd: Ysgrifennwch
gerdd, yn erbyn cefndir yr wyf wedi ei beintio'n gynharach, ar gyfer Brit a
yw'r person hwnnw'n ddynion neu'n fenyw, a gall ef neu hi fy ngwarantu yn
ddieithriad, yn ogystal â greddf yn meddwl y bydd yn rhaid i mi gael cymhelliad
pellach gwneud hynny. Ac yn ddiamod, fel y dwi'n ddiamheuol, yr wyf yn
ddiamheuol, yn ddirwystr, yn anymarferol ac yn anffaeetig, yn ddynion Du, mewn
Clawdd, Cwrw a heb fod yn rhyfeddol eithriadol o brwdfrydig, ac yn brwdfrydig
ym Mhrydain Drawsrywiol - neu fel un awdur Prydeinig, "- yn anffodus yn
llygru'r tir gwyrdd a dymunol honedig gyda'u presenoldeb a phenaethiaid
pedophilia cynorthwyol - yn bendant, nid oes raid i mi amlinellu'r ymatebion
greddfol a'r arwyddion y tu ôl iddynt pan fydd rhywun sy'n wahanol iddynt yn
gwneud ystum anhygoel, hyd yn oed pan mae'n gwaith celf llenyddol fel
barddoniaeth.
Fodd bynnag, mae ychydig o achlysuron pan
fydd fy nhreulwyr gwrthryfelaidd yn erbyn fy ymagwedd mor ddryslyd ym Mhrydain
ac, o ganlyniad, yr wyf yn dechrau ar y cyfle rhagfarnol. Ac rwy'n ysgrifennu'n
frwdfrydig i'r gerdd hon i Sarah - wedi bod yn gynharach, yn gwrtais ac yn
gyfartal ar ei rhan hi, ac yn y weithdrefn honno, yn gaffael ei chydsyniad yn
hwbiog iawn iddi hi o'r hyn yr oeddwn wedi'i chynllunio'n gref i'w wneud - yn
arwydd clir o hynny.
No comments:
Post a Comment